Дүниеден озды. Аты алысқа кеткен Күләш Ахметованы көзі ашық қазақтың танымайтыны жоқ. Ақын поэзиясының қыры мен сырын, әсіресе азаматтық жырлары туралы халық жазушысы, Еңбек Ері Әбіш Кекілбайұлынан артық ешкім бейнелеп айта алмаған шығар:
“Ел мен ер қадірін білетін, Бала мен Бақыт қадірін білетін, ана мейірдің, жар пейілдің, қарындас төзімнің қүдыретін терең түйсінтіп, кемел ұқтырады” деп ағынан жарылып еді.
Дәстүрінен жерініп, өз ұлтын жаппай жамандау заманында қыз да болса ер мінезін танытып, қазақты жамандамауға шақырды.
#
“…Ку түлкілер бұлаңдар,
Мазақ қылып ақылды.
Жаңа шыққан жуандар
Аямайды ақынды.
Мұңға баттым, амалсыз
Жүрегімде бар сыздау.
Халық қалды қамалсыз
Жас балалар арсыздау.
Көптің күні — азапты,
Аз ғана топ байыды,
Ауылдағы қазақтың
Момындығы — айыбы.
Бүтіндеудің сырын айт,
Сөгілуде іргелер.
Бәрін айт та, бірін айт
Қазақ қайтіп күн көрер!
Халқымды ойлап күніне
Мұңға батам мың рет.
Қазағыңның үніне —
Құлақ салшы, құдірет!” —
деп жырлаған ақынды қалың елінің жоқтауы — табиғи нәрсе.
Елде жатып шығарған кітаптарын сәлемдеме ретінде Астанада тұратын әдебиетсүйер қауым өкілдеріне, жырсүйер бауырларына арнайы жіберетін ықтияттылығын қалай ұмытармыз?!.
Орны толмас қазаға байланысты марқұмның жұбайы — қазақтың көрнекті ақыны Қайырбек Асановқа, ағайын-туыс, жақындарына, жалпы, қалың қазақ оқырмандарына көңіл айтамыз.
Марқұмның рухы пейіш төрінде шат болсын!
Дархан МЫҢБАЙ
