Бұрын туған жер, туған ел, туған топырақ деген киелі ұғым болушы еді. Одан асып ешкім туған жерін сатып кетпейтін. Қазір ше? Қазіргі жастарға туған топырақ, туған ел туралы айтып, өткізіп көріңіз. Олардың түсінігі мүлде бөлек. Қазіргі жастар үшін ең алдымен жақсы өмір, жайлы тұрмыс, өркениетті орта керек. Ол да түсінікті жағдай.
Өйткені, бүкіл әлемде осындай тенденция қалыптасқан. Жастардың көбі Еуропа асып, Америкаға ауып, сол жақтарда қалып қоюға тырысады. Жоғары жалақы, жақсы өмір, жанға жайлы қоғам. Мұны бұрынғы қазақтар сары бала, қара қазанның қамы үшін деп түсіндіреді.
Сол сары бала, қара қазанның қамы үшін соңғы оншақты жылдың көлемінде қазақ жастары Америка мен Еуропаның біраз еліне сіңіп кетті. Әлі де кетіп жатыр. «Кісі елінде сұлтан болғанша, өз еліңде ұлтан бол» деген мақал бар. Дұрыс, у ішсең руыңмен ішіп, өз еліңде болғанға ешнәрсе жетпейді. Бірақ сол жастарымыз өздерінің алған білімін пайдаланатын жақсы орта тапса, жатжұрттан жұмақ іздеп қайтеді? «Арқа жайлы болса, арқар ауып несі бар?». Шеттен шекпен емес, тамақ іздеп кеткен жастарымызды кінәлаудан аулақпыз.
Кешегі Жолдауда Қ.Тоқаев «Азаматтардың ертең емес, бүгін бақытты өмір сүргенін қалаймын» деген сөзі өз Отанында өгейдің күйін кешіп, кедейліктен ері иығына түсіп, шетел аңсап жүрген жастарға тоқтау салса дейсің ғой. Әй, қайдам?! Қазіргі жастар сөзге тоқтамайды, оларға нақты іс керек. Әсіресе, оқыған, шетел көрген, жақсы өмір көрген жастарды тоқтату үшін – қызыл сөз емес, көңілге қонымды бағдарлама керек. Сол бағдарлама аясында атқарылатын нақты іс керек!
Американың атынан ат үркетін үлкен оқу орындарында оқыған, Еуропаның білікті білім ордаларын бітірген жастарымызды Отанға шақырып, еліңе қызмет ет деп ұстай алмаймыз ғой! Оларды ұстап отыру үшін не қажет екенін айттық. Жақсы жалақы да байлау болмас. Парақорлық, таныс-тамырлық жүйе мен біліксіз басшылардың қарамағында жұмыс істеу – шетел көрген адамға қорлық. Білімді, білікті маман өзінен таяз адамға бағынып жұмыс істей алмайды.
«Ми көші» деген сөз бар қазір. Бізде ғана емес, дамушы елдердің бәріне ортақ жағдай. Қазақстанның ми көші Еуропа мен Америкаға құйыла берсе, күндердің күні солар жасаған ғылыми-техникалық өнімдерді өзіміз алтын беріп сатып ала алмаймыз. Кім білсін, бүгінгінің Бейбарыс сұлтандары ертең өзімізге қарсы соғыс ашып жатса немесе солар жасаған қарудан бізге қарай оқ атылса, қазаққа одан артық қасірет бола ма? «Балам дейтін елі болмаса, елім дейтін бала болмайды». Бүгін сол өнерлі, білімді жастарымызға жағдай жасап, елге алдырмасақ немесе елден кеткелі жүргендерді алып қалмасақ, ертең оларды шақырып келтіре алмаймыз! Мемлекетті құратын да, өркениет биігіне көтеретін де білімді адам. Ал білімді азаматтардың жатжұртқа ағылуы жақсылық емес. Америка неге әлемді аузына қаратып отыр? Өйткені, АҚШ-қа әлемдегі ең мықты адамдар барып оқып, сонда қызмет етіп, сонда қалып қояды. Ми көшінің ұйығы болған елдің ұлы болмасқа хақы жоқ!
https://zhasalash.kz/kogam/qajda-koship-barasyn-qazaq-miy-19930.html
