Күндер де өткен басынан
Айтып та болмас налалы,
Түндер де өткен басынан
Қаралы ауыр, жаралы.
Сол кезде, соноу заманда
Бабамның заңы қорғаған,
Осынау ұлан-байтақты
Осынау Ұлы Даланы!
Жазылған тасқа тарихым
Тарихым саған иланам,
Ежелгі түркі елінде
Бойына иман жинаған.
Өзінің Әдеп заңымен
Түркінің жұртын жөнге сап,
Үш мың жыл бұрын күн кешкен
Данышпан Арыс би бабам.
Баласағұнның кітабы
Заң мөлшеріндей бектердің,
«Құтты білікпен» өлшеді
Болашақ пенен өткенін.
Аспан мен Жердің арасы
Түркінің текті баласы,
Әділдігіне жүгінді
Күлтегін, Тоныкөктердің!
Әділет, шапқат, ар керек
Қайырлы қоғам құрарға,
Темірдей қатаң заң керек
Тәртіпке мойын бұрарға.
Заң күші мығым болмаса
Сүйегі асыл бабалар,
Ертіс пен Дунай арасын
Мызғытпай ұстап тұрар ма?!
Аузына жұрты қараған
Болып та тұрған дегені,
Төрелігімен тезге сап
Елдіктің ерен емені…
Түгел де сөздің түбі бір
Түп атасы да Майқы би,
Қара да жермен жүргізген
Даналығымен кемені.
Қамшысын тастап ортаға
Би менен шешен көсілген,
Қылдай да кінә таппайсың
Би, шешен айтқан кесімнен.
Жер менен жесір, құн дауы,
Мал менен және ар дауы,
Баталы көптің алдында
Аталы жолмен шешілген.
Айы бір туып оңынан
Жұлдызы туған солынан,
Бермесін тартып қоңынан
Бергенін алған қолынан.
Барқадар тауып ұйысқан
Халықты көрем бақытты,
«Қасымның қасқа жолымен»,
«Есімнің ескі жолынан»!
Жүрмейді көкжал бөріге
Именшек иттің қарғысы,
Ел бастар ерге лайық
Халықтың бата, алғысы.
Халықтың әлі жадында
Уыздай қылып ұйытқан,
Қазақтың бүтін даласын
Тәукенің «Жеті жарғысы»!
Бабадан қалған мұраны
Қалайша, қайтіп ұмытпақ,
Бағзыдан жеткен бүгінге
Даланың заңын ғұрыптап.
Тереңде жатқан тамыры
Ардақты АТА ЗАҢЫМДЫ,
Алаштың асыл ұлдары
Келеді әлі ұлықтап.
Қыраны көкте самғаған
Ынтымақ, бірлік – тілегі,
АТА ЗАҢЫМНЫҢ кепілі
Аман бол қазақ ұлы елі!
АТА ЗАҢ — елдің айбары
АТА ЗАҢ – елдің байрағы,
Ар-намысымның тірегі
Тәуелсіздіктің жүрегі!!!
Маралтай Райымбекұлы
