Айтылған жаман сөз – көзге көрінбейтін оқ.
Кейде бір ауыз сөз адамның жүрегіне балта шабады. «Айтылған жаман сөз сүйектен өтеді, сүйектен өткен соң жүрекке жетеді» дегенім осы еді. Адамның тәніне тиген жара жазылып кетеді, ал жүрекке тиген сөздің жарасы ұзаққа созылады.
Көбіміз ашумен айтып, артынша ұмыт қалдырған сөздеріміздің біреудің жан дүниесін қалай жаралағанын сезбей де қаламыз. Ал ол адам әлгі сөзді қайта-қайта ойына алып, іштей мүжіліп жүруі мүмкін. Себебі сөз — тек дыбыс емес, ол сезім, ол ой, ол көңіл. Жақсы сөз қанат бітірсе, жаман сөз жанды түбінен қияды.
Әсіресе жақын адамнан шыққан ауыр сөз одан сайын ащы. Себебі жүрек сенген жаннан соққы күтпейді. Сүйектен өтіп, жүрекке жеткен сөз – бұл тек реніш емес, бұл – сенімнің сынығы.
Сондықтан әр сөзімізге сертпен қарауымыз керек. Сөз – қару, ал оны қолдану – жауапкершілік. Жақсы сөзбен жүрек жарасын жазуға болады. Сол үшін не айтсақ та, жүректен шығарып, жүрекке жететін сөз айтуға тырысайық. Себебі тілмен жаралаған жанды тек мейіріммен ғана сауықтыра аламыз.
Серікқазының бір ойы
