Үйде құлағын емес, вацапын шұқылап отырған Айнұрға құрбасы Сәуле келді. «Осылай да, осылай, шымкенттегі бір кафеге жігіттер шақырып жатыр. Көңіл көтеріп қайтайық!» ‒деп қыңқылдап қоймады. Құрбысының қыңқылын да, ыңқылын да білетін Айнұр анасынан сұранып, жинала бастады.
– Жігітім бар ғой, ‒деді Айнұр.
– Ойй, қызғаншақ па, не?
– Жақында үйленеміз деп шештік.
– Менің жігітімді көруге барасың.
– Өзің ұнатсаң болды емес пе?
– Маған бәрі ұнай береді. Бектайды ұнаттым, махаббатпен ұрып, құлаттым, Бекжанды ұнаттым, оны да жылаттым, Сапарды ұнаттым, махаббатымды ұрлаттым… Енді мына Манарбекті сынап берші.
– Бойы қандай?
– Кнопка.
– Ойы қандай?
– Данышпан.
– Арақ іше ме?
– Айран ғана ішемін деді.
– Темекі тарта ма?
– Түтіннен қорқады екен.
– Нашақор емес пе?
– Құдай сақтасын!
– Қыздарға көп бара ма?
– Ондайды ұнатпайды екен.
– Ауру ма, не?
– Туу, сен де… әзіліңді қойшы.
– Бопты.
– Қандай көйлегіңді киесің?
– Жігітім Талғаттың ұнатқан көйлегін киемін.
– Қандай иіс су себесің?
– Жігітім ұнатқан иіс суды…
– Туу, Талғат, Талғат деп қалдың ғой. Қай жері артық соның?
– Маған деген махаббаты.
– Ойй, махаббатқа қарамау керек, машинасы бар ма, байдың баласы ма, дүкендері жұмыс істеп тұр ма? Депутат па әкесі, осы жағына қарау керек қазір.
– Екеуі үйден шыққанда, кеш батып қалған еді. Олар кафеде ұзақ отырды. Жігіттер де тым сыпайы көрінді. Ішті, жеді, биледі. Бір кезде Айнұр:
– Қайтайық, ‒деді.
– Тағы бір ән айтайық? ‒деп қоймады жігіттердің бірі.
– Қайтайық?
– Мына шараптан ішіп, байқайық?
– Мен ішпеймін ғой
– Онда сені тістеймін ғой, ‒деп әзілдеді қара торы келген жігіт.
Кафеден шыққан соң құрбысы: «Көліктері бар, үйіңе апарып тастайды», ‒деді. Шынымен сенді қрбысына. Бірақ, құрбысы қатырды. Шопыр жігіт қаладан шығып, қала шетіндегі «Забадам» ауылына қарай тартты.
– Қайда барамыз?‒ деп сұрады Айнұр Сапарәлиева.
– Бензин құйып алайық деп едік…
Олар бензин құйған жоқ, тіке туыстарымен, көршілерімен күтіп отырған үйге келіп тірелді. Сол екен, жігіттер алып қашып келген қызды сүйреп түсіріп, үйге кіргізді. Айнұр құрбысына қарап еді, ол теріс айналды. Қарауға бет жоқ. Енді Айнұр қулыққа көше бастады. Өз еркімен босаға аттап, төрге жалп етіп отыра кетті. Жігітітң жеңгелері беттерін шымшысты. Жеңгелердің бірі ақ жаулықты басына жаба беріп еді, күлімсіреген қыз:
– Менің жігітім бар, ‒деді.
– Бәріміздің де қос‒қостан жігітіміз болған, ‒деді жеңгелер жамырап.
– Менің күйеуім болмақ жігіт қайсы? ‒деп сұрады Айнүр.
– Бұйырса, мен… ‒деп міңгірледі қара торы жігіт.
– Мен жігітімнен жүктімін… Ала бересің бе?‒деп сұрады Айнұр өтірік айтып. Жұрт ішектерін тартты. Жеңгелер ернін тістеледі, біреулері сағыз шайнап кетті.
– Өтірік айтып отыр! ‒деп қалды біреу.
– Жоқ, шын айтамын. Ағаларымды, жігітімді шақырайын. Жақында үйлену тойымыз болады. Мына жігітті соттатқанда не табамын? Пендешілікпен мені алып қашты. Құрбымның сценариі бойынша. Апа, балаңыз басқа біреумен бақытты болсын! Не көп, қыздар көп қой, апа, ‒деген бойжеткен, болмай қалған енесіне қарап сөйледі.
– Оның үстіне екі миллион кредитім бар, ‒ деп соқты ол. Мұны естігенде, енесі есінен танып қала жаздады. Атасының аузы ашылып қалды. Жұрттың аптығы басылып қалды. Осылай, жігіттің махаббаты шашылып қалды… Кешікпей Айнұрдың жігіті, ағалары келіп, бірақ шу шығармады. Ақылды қыздың арқасында жігіт те сотталмады.
Айтайын дегенім, «Шымкенше үйленетін» жігіттер көп. Қолы жетпеген соң, алып қашады. Бұл‒адам ұрлау, адам құқығына қол салу болып табылады. Өрімдей жігіттер сотталып жатады. Айнұрдың ақылмен жасаған тірлігі құптарлық екен. Ол қазір өз жігітімен қосылып, бақытты өмір сүріп жатыр. Қыз алып қашқан жігіт те, өз теңін тауыпты. Қыз алып қашпаңдар, жігіттер, қызды махаббатпен майыстырыңдар!
Ақмарал ӘБДІРАМАНОВА
https://aikyn.kz/185860/shymkentshe-uylenu/
