«Жас Алашта» жүргенде «Бала бақшадағы әкімдер» деген шағын әзіл әңгіме жазғаным бар еді. Әкімдер де бала бақшадағы балалар сияқты ғой. Біреулері ұйқышыл болады, біреулері тынымсыз болады, біреуі шағымшыл болады…
Әңгіменің желісі бойынша менің бір жиен әпкемнің жекеменшік бала бақшасы бар. Мен бала бақшаға барған кезде түскі үзіліс, балалардың бәрі ұйықтап жатқан. Сол әпкем менімен әңгімелесіп отырып, әр балаға сипаттама береді ғой.
— Менің тобымда 16 бала бар… (Облыс, қала әкімдерінің саны да 16). Ой, бұрынғының балаларын үйге кіргізе алмаушы едік. Үй бетін көрмейтін ғой. Қазіргінің балалары үйден шықпайды, ұйқыны сояды. Зорға оятасың. Қарап отырып қалғып отырады. Неғып екенін, баяғының балалары сияқты ширақ емес… Өз беттерімен ойнағанды білмейді. Тек айтқанды орындайды. «Тұр» десең тұрады, «отыр» десең отырады, — деп күйінеді әпкем.
Осы кезде ұзын дәліздің ана басынан бір баланың басы жылт ете қалғандай болды.
— Ой, мына бір балаңыз ұйықтамаған сияқты ғой…
Әпкей де елең ете қалды. Дәліздің ана басына мойынын созып, біраз қарап тұрды да:
— Құдай біледі, бұл Бердібек ғой… – деді. – Он алтының ішінде осы баланың ғана ұйқысы жоқ. Қашан көрсең түртінектеп бірнәрсе істеп жүреді.
Осылайша әпкем біраз әкімдерге сипаттама беріп тастайды. Біреуі бөлмесінен шықпай, ойыншықтарымен ойнай береді. Біреулері тек орысша сөйлейді. Құлағынан күн көрінетін Бауыржан деген бала аулаға шықса азаннан-кешке дейін жер қазғанды жақсы көреді. (Сол кезде Алматы қаласының әкімі Бауыржан Байбеков шаһардың ішінің бәрін қазып тастап, сынның астында қалған болатын). Қырымбек деген баланың сөйлесе сөзі де тастай, істесе тірлігі де тастай. Бірақ неғып екенін соңғы кездері самарқау… Құмар деген бала бақшаға келе салып, төсекке көлдеткен ғой. (Сол кезде Солтүстік Қазақстан облысына жаңадан әкім боп тағайындалған Құмар Ақсақалов келе сала су тасқынының астында қалып, жан-жағын су басып, әбден діңкелеп жатқан).
Айтайын дегенім, Бердібек Машбекұлының еңбекқорлығын шынында мойындау керек. Ұйықтамайды.
Облыстық газетте жұмыс істеп жүріп әбден әдет боп кетті, кешке облыс әкімін үйіне кіргізіп жіберіп, есігін ішінен іліп алғаннан кейін ғана газетті опыр-топыр бітіріп, баспаханаға жібереміз. Әйтпесе тынымсыз Сапарбаев екі кештің ортасында облыс орталығын аралауы мүмкін, жиналыс өткізуі мүмкін, тіпті, жақын аудандарға іссапармен барып қайтуы мүмкін. Шаршамайды. Ол кісі үшін кеш батты, қараңғы болды, ертең істей саламын ғой деген ұғым жоқ. Бүгін бітетін тірлікті ертеңге қалдырмайды.
Лайым, Бердібек Машбекұлының еңбегі әрдайым жемісті бола берсін. Алла тағалам әрдайым қолдап жүрсін. Жеңгей екеулері ұрпақтарының бақыты мен қуанышын ұзағынан көре берсін.
Әрдайым абыройлы болыңыз. Туған күніңіз құтты болсын. Қуаныш қуанышқа ұлассын.
Оралхан Дәуіт, журналист